Leuke, lieve cadeautjes

Zo'n twee weken geleden was het dan eindelijk zo ver; ik werd achttien! Volwassen, zeggen ze. Je mag alles en je moet alles. Je bent verantwoordelijk voor jezelf en hebt verplichtingen. Ja jongens, het is waar. Kelly is volwassen. Op papier dan.
Op mijn verjaardag kreeg ik een paar leuke cadeautjes, waaronder het boek 'Q&A a Day' dat ik op Teske's blog had gezien. Het is een klein maar behoorlijk dik boekje en het stelt je iedere dag een vraag, vijf jaar lang. Zo staan er bijna filosofische vragen in, maar ook doelloze en vage vragen. De datum en de vraag staan bovenaan de pagina en het enige wat je zelf nog moet doen is het jaartal invullen en de vraag beantwoorden. Dat betekent dus dat je vijf keer dezelfde vraag beantwoordt en dus krijg je een vijf jaar durend dagboek en zie je hoe je antwoorden veranderen. Het is enorm leuk en het boekje ziet er ook heel mooi uit.

Verder kreeg ik nog een erg creatief cadeau van Marit, die op dit moment in Noorwegen zit. Ik had haar ooit verteld over Geocaching, een soort internationaal spel met coördinaten. Ik ga het hier niet helemaal uitleggen, google het maar. Ze had dit opgevangen en van het cadeautje een spelletje gemaakt. Ik kreeg coördinaten opgestuurd en de bedoeling was dat ik met deze coördinaten op pad zou gaan op zoek naar het cadeautje. Dat deed ik natuurlijk braaf.

Eenmaal op weg besefte ik dat ik toch wel eng dicht in de buurt van Marit's huis kwam, en het leuke was dat de coördinaten naar haar achtertuin wezen. 'Achtertuin it is.' dacht ik. Daar aangekomen gingen Marit's ouders heel relaxt op een tuinstoel zitten en lieten mij zwoegen in de tuin. In ben echt letterlijk van voor naar achter van links naar rechts gelopen. Zonder resultaat. Bijna de vijver in, bijna bij de buren in de tuin, bijna de parasol ondersteboven, maar uiteindelijk heb ik het pakje gevonden! Er zaten een aantal heel leuke cadeautjes in en ik ben nog steeds best onder de indruk van het creatieve idee! Ook van het feit dat mijn complete familie ervan afwist en mij niets heeft gezegd, trouwens.

 Het weekend na mijn verjaardag vierde ik een fijn feestje met een aantal heel leuke mensen. Die een heel leuk cadeautje voor me hadden bedacht; ik mocht een lomography camera uitzoeken! Nou feest van binnen hoor! Het was gezellig, vonden ik en de apfelkorn.

De volgende dag heb ik meteen de lomography site doorgespit en vond ik mijn toekomstige kindje; de Diana Mini Fern Green. Ik kon niet wachten en bestelde haar meteen, een paar dagen later was het groene stukje plastic dan daar!

Rolletje zit erin, foto's zijn gemaakt, nu nog afwachten of ze er ook een beetje fatsoenlijk uitzien. Maar hé, ziet het er niet gaaf uit? Leuk cadeautje is leuk.

Annemiek en Moniek konden dat weekend allebei niet maar wilden toch graag even langskomen. Afgelopen weekend hebben we dus met z'n drieën gebarbecued. Inclusief kippies, frikandellen en vegaburgers. Van hen kreeg ik ook heel leuke, praktische cadeautjes, waaronder een budget kookboek. Handig voor straks, maar die curacau vis ziet er toch niet erg budget uit. 

Later die avond hebben we onze spelletjeskast overhoop getrokken. Geen enkel spel is te gek voor een stel achttien- en negentienjarigen. Harry Potter's Whomping Willow, De Maffe Monteur en Trivial Persuit kwamen voorbij. 

Niets raars aan. Ik heb dus een zeer geslaagde verjaardag gehad, verspreid over twee weken! Wat een feest. Dankjulliewel allemaal!